Hans Hartung – "Une liberté salutaire" du 5 juillet au 13 octobre

Het was in zijn jeugdige notitieboekjes (geschreven in het Duits) dat Hans Hartung, toen hij nog een tiener was, deze ultieme ambitie uiteenzette om “te bereiken wat onmeetbaar is. » En in wezen weerspiegelt deze tentoonstelling deze reis naar excessen en het loslaten van het gebaar, van jeugd tot dood. Hartungs bestaan ​​is op zichzelf al van buitengewone intensiteit, omdat het bestaat uit talloze drama's en schitterende successen. Het is dus een retrospectieve, de eerste sinds die van 2019 in Parijs, en toont tussen de zestig doeken en papieren enkele meesterwerken van de kunstenaar, maar ook een tiental opmerkelijke werken die voor het eerst worden tentoongesteld, evenals archieven die zijn zowel leerzaam als ontroerend. Het vertelt dus het verhaal van een man, dat van de schilderkunst en ook een beetje van het tragische epos van een eeuw.

Jean-Louis PRAT, tentoonstellingscommissaris
Thomas SCHLESSER, directeur van de HARTUNG-BERGMAN Stichting

“Ik ben er zeker van dat de flitsen uit mijn kindertijd een invloed hebben gehad op mijn artistieke ontwikkeling, op mijn manier van schilderen. Ze gaven me een gevoel van de snelheid van de lijn, het verlangen om de momentopname vast te leggen met het potlood of het penseel, ze maakten me bewust van de urgentie van spontaniteit. Er zijn in mijn schilderijen vaak zigzaggende, onderbroken lijnen, die over mijn doeken lopen en kruisen, zoals op mijn bliksemboeken. »

Hans HARTUNG Zelfportret, Dijon, Les Presses du Réel, 2016, p. 20-21.