Aangekomen in Puy-en-Velay zijn we zo verrast door deze reus die uit het land komt dat we willen roepen: “Het is een piek! Het is een rots". Maar wie is hij eigenlijk?
Je moet twee miljoen jaar terug in de tijd, het bekken van de Puy is een enorm meer. Sub-lacustriene vulkaanuitbarstingen hebben dit landschap gevormd.
De lava stuitte bij het bereiken van de oppervlakte op grote hoeveelheden water. Talrijke explosies, niet erg gewelddadig, versnipperden de verpulverde lava die onmiddellijk terug in het water viel. Het puin smolt samen tot meerdere lagen en smolt samen en veranderde vervolgens in een lichtbruin materiaal. Zo ontstond de vulkanische tufsteen. Bij elke explosie in de schoorsteen vielen hele rotsblokken naar beneden. De Rots bestaat dus uit grote platen dicht bij de verticaal die getuigen van de fragiele stapeling in de diepe schoorsteen.
Aan het begin van de beklimming van de rots, na het oratorium van Saint-Raphaël, volgen we met onze ogen het zwarte lint van basalt dat in de rots oprijst, het duidt op een oude fout waardoor de laatste lava die naar de aanval ging, steeg. uit de krater van de Aiguilhe-vulkaan.
De erosie van de vulkanische tufsteen heeft alleen de diepe wortel van de oude schoorsteen op zijn plaats gelaten. Tegenwoordig verwijzen geologen naar deze rots als een nek en als een dijk naar de oude spleet gevuld met basalt.
Een klim als geen ander
Het is moeilijk voor te stellen dat je in het hart van de stad Le Puy-en-Velay naar de top van een vulkanische schoorsteen kunt klimmen. Je kunt er zelfs over opscheppen als je terugkomt van vakantie, na het beklimmen van de 268 treden.
